VTT Depa Trofee

Vorige nacht waren de Wintergoden ons kleine landje binnengekomen. Er is heel wat winterse neerslag naar beneden gevallen en de voorspellingen zijn ook niet van de poes. Doch heb ik mijn moed samengeraapt om vandaag mijn tweewieler te nemen en de bittere kou en de buien te trotseren. Om 8u45 ben ik samen met ons Margrietje aan het sparrenhof vertrokken voor de 25 km. De Marnix was dapper en ging de 45 km tocht af peddelen. De tocht vertrok direct door de wijk de Galgenakker om zo aan de industriebaan uit te komen. Daar staken we de weg over waar we een heel lang stukje gras en modder voorgeschoteld kregen. Op het einde mochten we het brugje aan Nieuwendorpe over om aan veldekesbrug uit te komen. Daar reden we rechtdoor tot aan de stalplaats van Ballonvaarten Madou. Daar was de splitsing, de 45 en 35 reden linksaf richting het Leen, de 25 moest rechtsaf om aan de andere kant van het schipdonkkanaal verder te rijden en na enkele hondereden meters een veldwegel te nemen richting Leischoot. Daar iets verden reden we Diepenbeek in met een mooie doortocht door een bosje om zo uit te komen op de Vlamingstraat. Daar staken we de Eekloseweg over naar de Zwepe en om dan in de Murkel onze Bevoorrading te houden. Hier hebben we onze innerlijke mens een ietwat versterkt om zo weer met genoeg krachten de rit verder te kunnen zetten. Bij het vertrek mochten we snel over een erf van een boer door een weg tussen de bomen richting de Gentweg waar de tweede spliting was. 45 links en de 25 en 35 rechts. Wij reden verder tot aan onderdijke waar we rechtsaf gingen om iets verder linksaf een volgende veldewegel te nemen. Hier reden we verder tot Kleemputte om even verder via een dreefje via Winkeldreef, waar er heel wat plaatselijke wateroverlast was, in Berlaars uit te komen naast de al bekende Koetshoeve. Zo reden we verder tot Raverschootbrug en aan de overzijde van het kanaal terug een veldwegel te nemen. Een kleine kilometer verder kwamen we aan het bedrijfsterrein van Depa waar de afspuitinstallatie stond. Nu hadden we nog een paar kilometer op de weg tot aan het Sparrenhof om dan ons terug eens wat op te warmen. De weergoden waren ons nog ietswat goedgezind vandaag. Gedurende de rit was het overwegend zonnig op 1 moment na waar we een hagelbuitje op het programma kregen. We waren heel tevreden over de organnisatie maar jammer dat de opkomst door de slechte weersvoorspellingen maar magertjes was.

15 november 2009 : VTT Steenhuize

Vandaag was het zover. De VTT in steenhuize staat op het programma met als trekpleister "De Muur" op het parcours. Bij het opstaan was ik niet al te goed wakker en had niet veel zin om te fietsen. Toch maar vroeg vertrokken omdat er in de startplaats een gebrek is aan parkeerplaatsen. Om 8u45 zijn we daar gestart. Margriet, Inge en wouter verkozen de 25 km. Marnix, Emanuel, Jonas en ik namen de uitdaging aan om de 40 km (met de muur) af te haspelen. Bij het vertrek gingen we direct naar beneden, de Krommestraat in. Daar na het park rond het kasteel kregen we onze eerste veldwegel opgediend. Wat mij opviel was dat het vandaag een zware dag ging worden door de vele regen die de laatste dagen door de hemelsluizen is gevallen. De veldwegen volgden elkaar zeer snel op. Via Smeerebbe-Vloerzegem kwamen we op de N60 uit waar we zicht hadden op "De Tourmalet" niet de berg maar het café. Zo gingen we dan lichtjes bergaf naar Schendelbeke waar de Splitsing was. De 40 km moest rechtsaf slaan om naast de spoorweg een wegel belegd met keien, die ze bij de spoorweg gebruiken, te trotseren. Bij momenten was dit een heuse karwei. Aangekomen bij de Dender was er een passage onder de brug om zo dan via de trappen erover te gaan. Hier begon het al heel wat bergop te gaan want we stonden blijkbaar aan de voet van de muur. Aan het Abdij park gekomen mochten we ons hartje eventje luchten. Dit park hebben we dan verlaten via een trap om dan op de Oude Steenweg uit te komen. Hier zetten we onze beklimming verder tot halfweg de straat. Daar gingen we rechts een fietspaadje in waar we een mooi zicht op de Kapelmuur hadden. Bijna boven mochten we via een steil kasseipaadje afdalen die ons bracht bovenaan de Vesten. Nu was de echte muur aan de beurt. Na de Kapelmuur en na een 15 tal kilometer fietsen kregen we onze eerste bevoorrading. Nu schotelde de organnisatie ons een mooie afdaling voor waar we zeer attent moesten zijn. Zo kwamen we uit in Onkerzele waar enkele zeer technische stukken gepresenteerd werden. Na het passeren van de Bosberg, waar we een mooi beeld van kregen maar niet moesten trotseren, gingen we terug naar de Gavers waar we onze tweede bevoorrading hadden. Vanaf hier was het parcours voor alle afstanden gelijk. Dit met een technisch stukje tussen de bomen en door de gracht waar we dachten terug in Weelde te zitten. Zo gingen we dan verder via Idegem en Voorde om in Sint Antelinks onze laatste klim te hebben namenlijk Berg ten Bever die er sinds kort heel anders bijlag doordat deze geasfalteerd was. Boven gekomen was het nog maar een zucht naar de meet. Aangekomen in de zaal kreeg onze fiets terug zijn wasbeurtje om alle modder te verwijderen en na mezelf gewassen te hebben werd ons nog een potje rijstpap aangeboden dat ons zeer goed smaakte net als de Enema's. Een goede organnisatie waar het parcours ieder jaar redelijk zwaar is maar zeker de moeite waard.

VTT Kruishoutem

Vandaag stond de VTT van Kruishoutem op de kalender. Daar moet je vroeg zijn want in Kruishoutem-Marolle is er weinig parkeerplaats dicht bij de start. Doordat het vorige nacht een kermis voor de weergoden was geweest zal het parcours er zeer zwaar en drassig bij liggen, wat de opkomst zou kunnen beperken. Rond 8 uur draai ik de parking op aan de startplaats. Raar maar waar was er nog veel vrije ruimte, wat normaal gezien niet het geval is. Na mij klaargemaakt te hebben heb ik me om 8u30 ingeschreven om dan samen met Inge, Emmanuel en Wouter te starten. We kozen vandaag voor de 25 km rit. Vanaf de start werden direct naar de brug over de E17 geleid waarna we na een kleine 3 km de eerste veldwegel voorgeschoteld kregen. Door het natte weer vorige nacht was deze wegel een echt modderpad wat bij de andere wegen niet anders was. Een kilometertje verder kregen we enkele technische stukjes voor de kiezen met modder, zelfgemaakte bruggetjes en smalle passages wat niet door iedereen goed verteerd werd. Na dit stukje reden we naast de autosnelweg langs een weggetje dat door de hevige regenval op sommige plaatsen tot een beekje herschapen was. Dan terug de E17 over om dan enkele klimkilometertjes te nemen tot aan de grote baan van Deinze naar Kruishoutem. Dan de baan oversteken om zo via in het begin goed lopend paadje naar het kasteel van Kruishoutem te rijden. Nu kregen we terug enkele klimkilometertjes te verwerken en dit op de weg als in het veld. Hier voelden we op sommige plaatsen de wind goed zitten aan onze rechter kant. Soms moest je zeer goed opletten of hij verplaatste u een ietwat op de wegel. Aangekomen op de kasseien van Wannegem Lede hebben we ons kraantje eens wat opengedraaid. Dit tot aan het kasteel want net na het domein was er een afdalingetje via een een modderpad geprogrammeerd. Hier was paraatheid zeker gewenst want er lagen enkele diepe plassen waar enkelen de smaak van de plaatselijke grond geproefd hebben. Uit dit pad gekomen reden we rechtdoor om nog een klein technisch lusje te maken rond de bevoorrading. Na dit (na 16 km) waren de hapjes en drankjes van harte welkom. Aan de toiletten hing er een mooie poster met een mooi model van fiets en gebruiker op. Onze Wouter was zo onder de indruk dat hij info ging nemen om zo'n exemplaar te bemachtigen. Bij het vertrek koos Emmanuel om de grotere lus te nemen. Maar wij beleven op de 25 km. Na de controle kregen we nog enkele veldpaadjes voorgeschoteld. Zo reden we via Zingem naar Lozer om daar het bos te doorkruisen, de ene plaats ging wat makkelijker dan de andere. Na het bos kregen we nog 3 stukjes veld die er zeer moeilijk bijlagen maar al bij al deftig berijdbaar. Na 1uur en 44 minuten fietsen konden we onze fiets een bikewash aanbieden om hem te bevrijden van al het vuil. Daarna hebben we nog een lekkere douche genomen en onze innerlijke mens nog wat aangesterkt.
Deze VTT was door het weer soms heel lastig maar daar kunnen de organnisatoren niet aan doen. Anders zeer mooi parcours. Op naar de volgende editie.

9 November Visa VTT Neerpelt

Vandaag had ik met Marnix en Wouter om 6 uur afgesproken om te vertrekken naar het Dommelhof in Neerpelt. De trip duurde een 2 tal uurtjes. Daar aangekomen hebben we eerst nog eens een koffie gedronken om de innerlijke mens nog eens te versterken. Daarna gingen we ons inschrijven voor de VTT van 50 km. Na ons klaargemaakt te hebben zijn we rond 8u45 vertrokken met de rit. We werden direct naar het Maas-Schelde kanaal geleid waar we na de eerste brug ons allereerste klimstrookje hadden. Onze Wouter had dit niet zien aankomen en had een beetje te zwaar geschakeld. Dit gaf voor hem een beetje problemen, maar hij heeft dit goed opgelost. Over de brug mochten we weer afdalen en aan de andere kant van dit kanaal fietsen totaan de volgende brug. Daar kregen we de eerste serieuze veldwegel voor de kiezen. Tot aan de eerste splitsing (op 5 km) kregen we een mooie afwisseling van veldwegen en fietspaden voorgeschoteld. Na de splitsing doken we direct de bossen in om in de zwaar zuigende aarde op en neer te gaan. Deze extra lus van +- 5 km was een zwaar stuk dat goed in onze kleren kroop. Sommige plaatsen was het wel degelijk vechten om erdoor te geraken. Toen we het bos uitkwamen stond er een pijltje zeer verwarrend maar dankzij enkele collega toeristen die zich misreden hadden waren we direct op de goede weg. Na 14 km was er een 2e splitsing waar de 40 en de 50 km samen rechts gingen en de 25 naar links. Na 15 km rechtover het Benedictijnenklooster van Achel en aan de ingang van " 't Leenderbos" kregen we op onze 1e bevoorrading een wafel met een glaasje sportdrank aangeboden. Hierna reden we via de Brugseheide en kluizerdijk naar Valkenswaard waar we snel het Leenderbos indoken. In dit Domein hebben we een 15 tal technische kilometertjes afgehaspeld, wat de ene moment iets beter ging dan de andere. Bij het verlaten van dit bos, na 35 km werden we terug op soep of sportdrank met een wafel getrakteerd. Nu was het parcours van alle afstanden gelijk tot aan de meet. Van hieruit waren het veel verharde stukken met een paar afwisselingen van veldwegels. Eén stukje was wel enorm zwaar doordat dit omgeploegd was door de paarden. Hier was dit echt ploeteren om er door te geraken. na dit stukje was ik verplicht om het tempo even te temperen doordat op mijn limiet zat. Daar heb ik mijn 2 metgezellen eventjes moeten laten gaan. Maar ze waren zo lief om me op te wachten en me eventjes te laten recuperen om dan terug ertegenaan te kunnen gaan. Na precies 50 km en 2uur en een half fietsen kwamen we voldaan terug aan in het Dommelhof waar we onze met modder beklede mountenbikes een wasje aanboden. Na het opbergen van de fietsen hebben we een douche genomen en even nagekaartin in de cafetaria van de sporthal. Deze rit is zeker een aanrader voor een geoefende fietser die een gezonde afwisseling wil van bossen, heide en verharde wegen. Voor mij zeker het onthouden waard om in de toekomst eens terug te keren.